ನೀಲಿಹೂವು💠

               ಚೂರಿಯ ಮೊನಚಾದ ತುದಿಯ ಕೊರಳಿಗೆ ಹಿಡಿದು ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರಕಟವಾಗುವ ಪ್ರೇಮವ ಪರಿಶೀಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ!ಕಂಪು ಮಾಸಿದ ಪಕಳೆಗಳ ಪುಟಗಳ ನಡುವೆ ಕಾಪಾಡಿ ನನ್ನವೆಂಬುವುದ ಖಾತ ರಿಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ!ಕಂಬನಿಯ ಕಡಿದಾದ ಕಣಿವೆಯ ಕೊನೆಯ ಕಲ್ಲು ಮೊನೆಯ ಮೇಲೆ ನಿತ್ತು ಮುಗಿಲ ದಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ!ಇರುಳಲ್ಲಿ ಸನಿಹದಲ್ಲೇ ಇರುವ ನಿನ್ನ ನಾನು ಕಣ್ಣರೆಪ್ಪೆಗಳ ಮಿಟುಕಿಸದೆ ನೋಡಿ ನಿದಿರೆಯ ಸರಪಳಿಯ ಕಿತ್ತೊಗೆಯುವೆ!               ನನ್ನಸ್ತಿತ್ವವ ಇರಿದು ನಿನ್ನ ಗೆಳತಿಯಾಗಿ ಗೆದ್ದು ಬೀಗುವ ನಿಷಿದ್ಧ ಆಚರಣೆಗಳ ಅನಾಮತ್ತಾಗಿ ನನ್ನೆದೆಯ ಅಂಗಳಕ್ಕೆ ಬರಮಾಡುವೆ!ಸುಡುವ ವಿಸ್ಕಿಯ ಹುಚ್ಚೇರುವ ಅಮಲಿನ ಶಾಖದಲ್ಲಿಯೂ ನಿನ್ನದೆಯ ಶೀತವನ್ನು ಅರಸಿ ಹೊರಡುವೆ! ಪಂಚಭೂತಗಳಿಗೆ ಪ್ರೇಮದ ಸವಾಲೊಡ್ಡುವೆ! ಹುಚ್ಚು ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿ ಗತವನ್ನೇ ಪ್ರಶ್ನಮಾಲಿಕೆಯನ್ನಾಗಿಸಿ ಅವಧಾನಿಯಾಗುವೆ!ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಪ್ರೇಮದ ಕರೆಯೋಲೆಗಾಗಿ ಕಟುಸತ್ಯಗಳ ಕಮರಿಸಲೂ ನಾನಿಂದು ಸಿದ್ಧ! ಕಠಿಣಾತೀತ ಮನದ ಗೋಡೆಯ ಒಡೆದು ಹಾಕಿ ನಿನ್ನದಲ್ಲದ ಎಲ್ಲವ ಆಚೆ ನೂಕುವೆ! ಕೊಂದುಕೊಂಬುವಿಕೆಯ ಅತಿ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಆಚರಿಸುವೆ!ಎಲ್ಲ ನಿನಗಾಗಿ! ಅರ್ಥಾತ್ ನನಗಾಗಿ! ಕೊಲೆಗೆಡುಕಿ ಪ್ರೇಮಿಯನ್ನಾಗಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ ನೀನು!                  ...

ಪ್ರೇಮಪರ್ವದ ಮರೆತಗಾನವಿಂದು ಕಾಡುತ್ತಿರಲು, ಬೆನ್ನಹೊತ್ತಿ ಹೊರಟೆ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಕಾಲಸಮಾಧಿಮಾಡಿ! ಅಪರೂಪದ ನೀಲಿಹೂವಿನ ಗಾಢಬಣ್ಣ ಮನಸ್ಸಿನ ಆಗಸವ ಮೆತ್ತಿರೆ, ಸಂಭವಿಸದ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟಿರುವೆ ಮೈ ಮುಚ್ಚಲು! ಮೃದುಲ ಮೊಹಬ್ಬತ್ತಿನ ಚಾಪೆ ಹಾಸಿ ತುಂಬಿದೆ ನೀನು ನನ್ನೀ ಎದೆಯ! ಇಂದು ಅದೇ ಎದೆ ಭಾರವೆನಿಸಿ ಕಟ್ಟಿದೆ ಎನ್ನಯ ಉಸಿರ! ಪ್ರಣಯದ ಸಂಚಿಕೆಯು ಸೂತ್ರಹರಿದ ಪತಂಗವಾಗಿರಲು, ಒಡಲಾಳದ ಭಾವಲೋಕದ ಚಿತ್ರಣವಾಗಿದೆ ಅಪೂರ್ಣ! ನಿನ್ನ ನೆನಪೆಂಬುದು ಮುಳ್ಳಿನ ಹಾಸಿಗೆಯಾಗಿ ತನುವ ಚುಚ್ಚಿತಿನ್ನುತ್ತಿದೆ! ಒಲ್ಲೆ ಎನಾಲಾಗದೇ ಗಾಯದಿಂದ ಸೋರುತ್ತಿರೆ ನಿನ್ನ ತುಂಬುಬಳಕೆಯ ಕೀವು, ಪ್ರವಹಿಸುತ್ತಿದೆ ಎದೆಯಾಳಕೆ ನಿನ್ನ ಮೈಯ ಸೋಕಿದ ಸೊಗಡು! ಈಗಲೂ ವಿಷಣ್ಣ ನಾಗದಿರೆ  ಪ್ರೇಮ ಮದಿರೆಯ ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿ ನಿಜವಾದೀತೆ? ನಿಶೆಯ ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶ ಕನಸುಗಳ ದೋಚಿದ ಮಾಂತ್ರಿಕನಿಗೆ ಮಂತ್ರಮುಗ್ಧ ಭಾವನೆಗಳ ಗೂಡು ಕೇಳಬಯಸಿದೆ ನೂರೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ! ನಿನ್ನ ಆಕರ್ಷಣೆಯ ವಾಹಿನಿಯಲ್ಲಿ ತೋಯ್ದುಬಿಟ್ಟ ಮೋಹದ ತರಂಗವು ದಿಕ್ಕುತಪ್ಪಿ, ನಿನ್ನೆದೆಯ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಷಿದ್ಧ ವಿಚಾರಣೆಗಾಗಿ ತಡಕಾಡುತ್ತಿದೆ! ಇಂದೆಲ್ಲವ ಕೇಳಿಬಿಡಲೇ?? ನನ್ನನ್ನು ನಾನೇ ದೋಚುಕೊಂಬಂತ ಸದರವನ್ನೇತಕೆ ಇಟ್ಟೆ? ದರ್ಪಣದಲ್ಲಿ ಅಗೋಚರವಾಗಿದ್ದ ಭವಭಾವಗಳ ಏತಕೆ ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸಿದೆ? ತುಂತುರುವಿನಲ್ಲಿ ತೋಯ್ದ ಮುದ್ದೆಯಾಗುವ ಮನಸ್ಸಿನ ತಂತಿಗಳ ಏಕೆ ಮೀಟಿರುವೆ? ಪ್ರೀತಿಸುವ ಪರಿಯ ಏಕೆ ಮರೀಚಿಕೆಯಾಗಿಸಿಹ...

                  ಅಲ್ಲೊಂದು ಉಯ್ಯಾಲೆ ತೂಗುತ್ತಿತ್ತು.. ಜಗತ್ತೇ ನೋಡದ ಕಂದನೊಬ್ಬ ಜೀಕಿ ಎಲ್ಲವ ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವ ಭರದಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ಜಗತ್ತೆಲ್ಲವ ನೋಡಿ ಹಣ್ಣಾದ ಜೀವವೊಂದು ಸಿಗದ ಅರ್ಥವೊಂದರ ಕಂದನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುತ್ತಿತ್ತು.. ಎಲ್ಲವನ್ನ ನೋಡಿಯೂ ಏನನ್ನೂ ನೋಡದೇ ಇರುವ ಜೀವ ಅಂದು ಮುಗ್ದತೆಯ ತೇಪೆಯೊಂದರ ಓಡುವ ಸಮಯಕ್ಕೆ ನೀಡಿತ್ತು .                  ಬಾಗಿದ ಬೆನ್ನು, ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದ ಚರ್ಮ ಆದರೆ ಮಾಸದ ನಗು! ಎನದರ ಪರಿವೆಯೇ ಇಲ್ಲದೆ ನಗುವಿನಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಜೀವಕ್ಕೆ ಕಳೆತುಂಬಿಸುವ ಕಂದ! ಕೃಷ ಹೆಜ್ಜೆ ಆದರೂ ಓಡುವ ಧಾವಂತ! ಕಾಲೇ ಬರದ ಕಂದ,ಆದರೂ ಆತನಿಗೆ ಓಡುವ ತವಕ! ಬಾಳಿನ ವಿರುದ್ಧ ಧ್ರುವಗಳೆಡೆನೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಿರುವ ಈರ್ವರು ಕೌ ತು ಅಡ್ಡದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದರು!                    ಜೀವಮಾನದ ಚಿತ್ರದ ಸಾರವ ಭಟ್ಟಿ ಇಳಿಸಲು ಅಣಿ ಎಂಬಂತೆ ವೇದಿಕೆ ಸಜ್ಜಾಗಿತ್ತು! ಏನನ್ನೋ ಸಾಧಿಸಿದ ,ಕೊಂಚ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆ ಎಂಬ ತರ್ಕವು ಮಮತೆಯ ರೂಪ ತಳೆದಿತ್ತು! ಪಯಣವ ಮುಗಿಸಲಿರುವ ಯತ್ರಿಕನೊಬ್ಬ ಪ್ರಥಮ ಹೆಜ್ಜೆಯ ನೆನಪಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಪ್ರಯಾಣ ಶುರು ಮಾಡದ ಉತ್ಸಾಹಿ ಪ್ರವಾಸಿಗನನ್ನು ದಣಿವರಿಯದ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೋಡುವಂತಿತ್ತು.. ಏತನ್ಮಧ್ಯೆ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ...