ನೀಲಿಹೂವು💠

1. ಪ್ರೀತಿಯ ನೀರ ಮೀಯದೆ ಬೆಲೆಕಳೆದುಕೊಂಡ ಜೀವವೊಂದರ ಗಿಡವ ಇನ್ನೂ ಕುಂಡದಲ್ಲೇ ಇಟ್ಟು ಸೋತಿರುವೆ! ಹುಡುಕುತ್ತಿರುವೆ   ಇಂದಿಗೂ  ಆ ಬದುಕ ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಕಳೆದುಕೊಂಡಲ್ಲಿ, ಬಹುಶಃ ನಿನ್ನದೇ ಪ್ರಾಂತಗಳಲ್ಲಿ ! ಹರಸು ನಿನ್ನ ಅನುರಾಗದಿಂದ ಆ ಗಿಡವ, ಹೂವು ಬಿಡದೇ ಬಳಲಿ ಕಾದಿದೆ! ಆಧುನಿಕ ಪ್ರೇಮಕಾವ್ಯದ ಪುಟಗಳ ನಡುವೆ ಇನ್ನೂ ಅರಳದ ಆ ಹೂವಿನ ಪಕಳೆಗಳಿಗೆಂದು ತುಸು ಜಾಗವ ನೀಡು ! ಮುಂದೆದಾರೂ ಪಕಳೆ ತರುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಮಣ್ಣ ಸೇರುವ ಬದಲು ನನ್ನ ಮನವ ಸೇರಲಿ ! ಬಹುಶಃವೇ ಎಂಬ ನಿನ್ನಯ ಪ್ರೀತಿ ಹಾಗೂ ಅದು ತರುವ ನೋವು, ಹತಾಶೆ ನಿರಂತರ! 2. ನೆನಪಿಗೊಂದು ನೈವೇದ್ಯ ವಿಡಲು ತಡಕಾಡಿದಾಗ ಉಳಿದಿದ್ದು ಮಾಸಿದ ಮಾತುಗಳು ಮತ್ತು ಅಸ್ಪಷ್ಟ ವೇ ಎನ್ನಬಹುದಾದ ನಿನ್ನ ಚಹರೆ ! ಬೆರಳೇಕೋ ಕಂಪಿಸುತ್ತಿದೆ ಆ ನೆನಪುಗಳ ಬರೆದು ಎದೆಗಪ್ಪಲು! ಅಂದು ಶಬ್ಧಗಳ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕದೇ ಬಿರಿದಿದ್ದ ಪ್ರೇಮವು ಇಂದು ಬರಿದಾಗಿದೆ! ಅಂದು ಸದಾ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮೆರೆದಿದ್ದ ಪ್ರೇಮಿಗೆ ಇಂದು ವಿರಹವ ಮರೆಸುವ ದಾರಿ ಕಾಣದಾಗಿದೆ! ಹೃದಯದ ಆಲಾಪವು ಕೇಳಿಸಿಯೂ ಅರ್ಥವಾಗದ ಸ್ಥಬ್ದ ನಿಲುವು ಈ ಪ್ರೇಮಿಗಾಗಿದೆ! ಗತದಲ್ಲಿ ನಕ್ಕು ನಲಿದಿದ್ದ ಪ್ರೀತಿ ಇಂದು ಸೋತು ಹತಾಶವಾಗಿ ಈ ವಿರಹಿಯ ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದೆ!  ಅಲ್ಲಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯೂ  ಸೋತಿತ್ತು,ನಾನೂ ಸೋತಿದ್ದೆ! 3. ಬಾರದಿರೆನ್ನಲು ಬರದಿರಲು ನೆನಪು ಎಂಬುದು ಎಂದೂ ಪ್ರೀತಿಸದ ನೀನಲ್ಲ! ನನ್ನ ಇ...

1. ಹೂವರಸಿ ಹಸಿದು ಹೋದವಳ ಜೀವನವೊಂದು ಆಪೋಷಣದ ಕಟಕಟೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದೆ, ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಸಂಶಯವ ಹೊತ್ತಿ! ಮುಳ್ಳಾಯಿತು ನಿನ್ನ ಮೇಲಿನ ವ್ಯಾಮೋಹ! ಮೋಹವೆಂಬ ಅತ್ತರ್ ವಿರಹಿಯ ಮನಸ್ಸ ಕಿತ್ತು ತಿನ್ನುತ್ತಿತ್ತು! ನಿನ್ನ ಬಿಸಿಯುಸಿರ ಬಯಸುವಿಕೆ ಎಂಬ ಅಸಹಾಯಕತೆ ಒಕ್ಕೂಲೊರಳ ಕೂಗಾದರೂ, ಇದ್ದೂ ಇರದಂತೆ ನೆರವ ನೀಡದ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷದರ್ಶಿಗಳು ಅಂದರೆ ನಿನ್ನ ಮನದ ಕೋಣೆಗಳು! 2. ಬೆಂಕಿಯ ಚಕ್ರವ್ಯೂಹವೇ ಎನ್ನಬಹುದಾದ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ! ಹೊರಬರಲಸಾಧ್ಯವಾದ ತುಸು ನಿರೀಕ್ಷಿತವೇ ಆದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ! ಬಯಸದೆಯೂ ಹೊರತರಲು ಸನ್ನಿವೇಶದ ಸರಪಳಿಗಳು ಸೆಣೆದಾಡುವಾಗ, ನಾನು ಸ್ತಬ್ಧಳಾದೆ! ಆದರೆ ಸ್ವಾರ್ಥಿ ಸಮಯ ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು! 3. ಅನುರಾಗದ ಅರಗಿಣಿಯಿಂದು ಮೌನ ರೋಧನೆಯ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದೆ! ಹೊಂಬಣ್ಣ ಕಳೆದ ಆಗಸದಲ್ಲಿ  ಭ್ರಮೆಯ ಛಾಯೆ ಆವರಿಸಿತ್ತು! ಆದರೂ ಅರಗಿಣಿಗೆ ಕಳೆದು ಹೋದ ಕ್ಷಣಗಳ ಆರಿಸುವಾಸೆ! ಹೇಗೆ ಹೇಳಲಿ ಅರಗಿಣಿ ನಿನರಸುತಿರುವುದು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಸಿದ ಕಥೆಯ ಮಜಲುಗಳೆಂದು! ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಮಸಣವೆಂಬ ಮನಸ ಕಾರಂಜಿ ಬತ್ತಬಾರದೇ? ಅರಗಿಣಿ ಎಂದಾದರೂ ಸುಳ್ಳು ಸುಖದ ಮುಖವಾಡವ ದೂರ ತಳ್ಳಬಹುದೇ? 4. ಬರೆಯುತ್ತಿರುವ ಮೊದಲ ಸಾಲಿಗೂ ಕೊನೆಯ ಸಾಲಿಗೂ ಸಂಬಂಧವೇಕೋ ಮುರಿದು ಬಿದ್ದಿದ್ದೆ! ಮುನಿಸು ಮನೆ ಮಾಡಿ ಕಥೆಗಾತಿಯ ದಿಕ್ಕ ತಪ್ಪಿಸಿದೆ! ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಯಸುವ ಅಕ್ಷರಗಳಿಗೇಕೋ ಅಕಾಲಿಕ ಮೌನ! ಬರೆದರಷ್ಟೇ ನೆಮ್ಮದಿ ಎಂದು ಬಂದವಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಗಳ...

1.ಚೂರಾದ ಮನಸ್ಸಿನ ಪುನಃಶ್ಚೇತನವಿನ್ನು ಅಂಬೆಗಾಲಿಡುವ ಮಗು! ಅನುರಾಗದ ಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಅನುದಿನವೂ ಆ ಅಬಲೆ ಎಡವಿ ಬೀಳುತ್ತಿರಲು,ಮೋಹದ ಮಾರ್ಜಾಲವೊಂದು ಮೂಖೆಯಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸೂರೆಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು! ಶೈವಾವಸ್ಥೆಯ ಮನವು ಅದರ ಬೆನ್ನೆಟ್ಟಿ ಹೊರಟಿತ್ತು! ಅದೆಷ್ಟೋ ಆರದ ಗಾಯಗಳ ಎದೆಗೂಡಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ತುಟಿಕಚ್ಚಿ ಸಾಗುವ ಮಗುವಿನ ಬಳಲಿಕೆಗೆ ಕಣ್ಣೀರೇ ದಾಹ ತೀರಿಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ಹೊತ್ತಿತ್ತು! ಕಳೆದು ಹೋದ ಮನಸ್ಸೆಂಬ ಮಗುವಿನ ದಾರಿಕಾದು ತನುವೆಂಬ ತಾಯಿಯ ಮಾತೇ ಮುಗಿದಿತ್ತು! 2. ಸತ್ಯಾ ನ್ವೇಷಣೆಯ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿದರೆ ಅದು ನನ್ನ ಪ್ರೇಮದ ಅಂತ್ಯವೇ? ಒಳಗಡಗಿ ಕುಳಿತ ಪ್ರೇಮಿಗೂ ಸುಂದರ ಸುಸ್ತಿನ ತಾಪ ತಾಕೀತೆ? ಕಂಡರೂ ಕಾಣಬಯಸದ ಸತ್ಯಗಳ ಪೋಣಿಸಿದ ಸರವು ಕೊರಳ ಬಿಗಿದರೂ, ಪ್ರೀತಿಯು ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಲು ಬಿಡದ ನನ್ನೊಲವು! 3.ಸುಳ್ಳಿನ ಗೋಡೆಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಒರಗಿ ಕೊರಗುತಿತ್ತು! ಸತ್ಯವೆಂಬ  ಅಗೋಚರ ಗೆಳೆಯ ಬಂದು ಹೆಗಲನೀಡಿದರೂ, ಒಲ್ಲದ ಅಶಕ್ತ ಪ್ರೀತಿ ದುರಂತ ಅಂತ್ಯವ ನಾಳಿನ ದಿನಕ್ಕೆಂದು ಕಾದಿಡುತ್ತಿತ್ತು! ಮಿಡುಕಾಡಿದ ಮನವು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಮಾಡಿ ಮೂಕ ವೇದನೆಯ ರಾಗವ ಹಾಡುತ್ತಿತ್ತು! 4. ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿಯು ವಾಸ್ತವವಾಗಬಾರದೇ ತಕ್ಷಣ? ಸಂತಸದ ಪರಿಚಯವಾಗಬಾರದೇ ಅನುಕ್ಷಣ? ನನ್ನ ಸನಿಹವೇ ನಿನ್ನಯ ಆಗಮನದ ಸುರಿಮಳೆ ಸುರಿದರೂ,ಈ ರಂಗಿನ ಕಲ್ಪನೆಗಳು ವಶಕೆ ಸಿಗದೆ ಸತಾ ಯಿಸುತ್ತಿವೆ! ಎಂದೋ ಕಳೆದ ಗತದ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯು ತಿರುಗಿ ನನ್ನ ಬಾಳಪುಟ...

1. ನಿನ್ನ ಪ್ರತಿ ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಚಿಗುರೊಡೆವ ಪ್ರೀತಿಯ ಪುಷ್ಪವು ಒಂದು ಬಿಳಿಹೂವಿನಂತೆ! ಪ್ರೇಮವೆಂಬ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ತೊಯ್ದು ಮರು ಜೀವಿಸುವ ಅದರ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿಂದು ದೇವರಿಲ್ಲದ ಗುಡಿಯ ಆರಾಧನೆಯಂತೆ! ಬಣ್ಣದ ಬವಣೆಯು ತುಂಬು ತೇಜಸ್ವಿಯಂತೆ ದಹಿಸುತ್ತಿರೆ,ಪ್ರೀತಿ ಕಾಣದ ಬಿಳಿಹೂವೊಂದು ಸೌಖ್ಯದಿ ಬಾಡಿ ಬಾಳುತಿತ್ತು ! 2.ಮನಸ್ಸಿನ ಬಾಂದಳಕೆ ಬೇಲಿ ಹಾಕಲೇ? ನಿನ್ನಯ ಯೋಚನಾ ಲಹರಿಯ ಎಂದೂ ಕರಗದ ಮೇಘದಂತೆ ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಬಿತ್ತಲೇ? ಎಲ್ಲವ ನಿನಗೆಂದು ಸಿಂಗರಿಸಿ ಸಂಸ್ಕರಿಸಲೇ? ಆದರೆ ಇದ ನೋಡಲು ಅಲ್ಲೆಂದು ಬರದ ವ್ಯಸ್ಥ ಪಯಣಿಗ ನೀನು! ನೀ ದಾರಿಮರೆತಿಹೆ ಎಂಬ ಮಣ್ಣಿನ ದೋಣಿಯಲಿ ಹೃದಯವನ್ನಿಟ್ಟು ಎಂದೋ ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟಾಗಿದೆ! ಅನಾಥ ಒಲವ ಜೊತೆಮಾಡಿ🥺❤️ 3. ವಿರಹಕೂ ಬರಹಕೂ ಪ್ರೇರಣೆ ನೀನು! ಈ ವಿರಹಕೆ ವಿವರಣೆ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವೂ ನೀನೇ! ಏಕಿಂದು ಪ್ರೀತಿ ಸೂಸದೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಪ್ರಚೋ ದಿಸುತ್ತಿರುವೆ? ವಿಕೃತ ವಿರಹದ ರಾಗಕೆ ಎದೆ ಇಂದೇಕೋ ಭಾರವೆ ನಿಸುತಿದೆ! ಕಣ್ಣಂಚಲಿ ಕೊನೆ ಕಾಣದ ಹನಿಯೂ ಕೇಳುವುದು ಹುಸಿಯಾಗದೇ ಈ ವಿರಹವೆಂಬ ಒಂದೇ ಪ್ರಶ್ನೆಯ!

1. ಒಲವೇ ನಿನ್ನ ರೂಪ ಯಾಕಿಷ್ಟು ಭೀಭತ್ಸ? ಸೌಜನ್ಯವೆಂಬುದು ನಿನಗೆ ಕಾಣದೂರಿನ ಬಂಧುವೇ? ನಿನ್ನ ಮೂಲವೇ ನಿರರ್ಥಕವೆಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿಂದು ನನ್ನ ಎದುರು ಅವಿಚಲಿತ ದುಃಖದ ಸೋಗ ಧರಿಸಿ ನಿಂತಿದೆ ! ಈಗ ಹೇಳು ಭಾವನೆಗಳ ಭೋಗವೆಂಬುದು ದುರಂತವೇ? ನಾನೇ ಕಟ್ಟಿದ ಪ್ರೇಮಸೌಧವದು,ಹೇಗೆ ಅದರ ನಾನು ಕೆಡವಲಿ? ಇಂದಿಗೂ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಕಂಬನಿಗಳ ತೋರಣಕಟ್ಟಿ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸದೆ ಕಾಯುತ್ತಿರುವೆ! ಪ್ರಾಸವಿಲ್ಲದ ಪ್ರಣಯ ತುಂಬಿದ ಕವಿತೆ ಹೇಳಲು ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಿರುವೆ ! ತುಸು ನನ್ನ ನೀ ನೋಡ ಬಾರದೇ? ಪ್ರೇರೇಪಿಸಬಾರ ದೇ? 2. ವೇದಾಂತ ಕವಿತ್ವದ ಮಿಲನವೇ ಪ್ರೀತಿಯಂತೆ! ಪ್ರಶಾಂತ ತನುವಿನ ತನ್ನತನ ಅದೆಂದೋ ಸಂಗ್ರ ಹಾಲಯದಲ್ಲಿ ಇಡುವ ಪಳಯುಳಿಕೆಯಾಗಿದೆ! ಅಲ್ಲಿ ಹೃದಯವರಸಿ ಬಂದ ಭಗ್ನಮನಗಳಿಗೆ ಮೋಹವೆಂಬ ಹುಚ್ಚು ಕುದುರೆಯೊಂದು ಮಾಸಿಯೂ ಮೀರದ ಅಗಾಧ ವೇದವ ವಿವರಿಸುತ್ತಿರೆ, ಸತ್ತ ಪ್ರೀತಿಯು ಮಂತ್ರಮುಗ್ದನಂತೆ ತಲೆದೂಗುತಿತ್ತಂತೆ! 3. ಪ್ರೇಮದ ತುತ್ತ ತುದಿಯ ನೋಡಿರುವರೆ ಯಾರಾದರೂ? ನೋಡಿದ್ದರೆ ಆ ಪರಾಕಾಷ್ಟೆಯು ಶಬ್ಧಗಳಲ್ಲಿ ವಿವರಣಾತೀತವಾಗಿರುವುದೇ? ಇತ್ತಕಡೆ  ಎಲ್ಲೂ ಸಲ್ಲದ  ಪ್ರೇಮಿಯ ಹಂಬಲದ ಹೊ ತ್ತಿಗೆಯು ಹರಿಯುತ್ತಿರೆ, ಎತ್ತಿ ಎದೆಗಪ್ಪಲೂ ತಡೆ ಒಡ್ಡುವ ನೀನು, ಒಮ್ಮೆ ಆದರೂ ನನ್ನ ಸಂದೇಶಗಳ ಓದಬಾರದೇ?

1. ಪ್ರಕೃತಿ ಎಂಬುದು ನೀನು,ನೀನೆಂಬ ಸುಂದರ ಸ್ವಪ್ನ ವಾದರೆ, ವಿಕೃತಿ ಎಂಬುದು ನಿನ್ನ ಕುರಿತಾದ ಬಣ್ಣದ ಜಗತ್ತಿನ ನನ್ನೀ ಉತ್ಕಟ ಹಠ! ಆದರೆ ನಾವಿಂದು ಸನಿಹ ಕಾಣದ ದೂರದ ದ್ವೀಪಗಳಾದರೆ, ಬಾಳ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಸೇರೋ ಸುಯೋಗವೇನಾದರು ನಮ್ಮದಾಗಬಹುದೇ? 2. ಮೌಢ್ಯಕ್ಕೆ ಪ್ರೀತಿಯ ನಾಮಾಂಕಿತವೆಂಬ ಸಹಜವಾದ ಸತ್ಯ! ಆದರೂ ಕೃತಕ ಜೀವನದ ಆಸರೆಯಿಂದ ಬಾರದ ದಿನಗಳ ಎದುರು ನೋಡುವಿಕೆ ಮಿತ್ಯ! ಬಹುಶಃ ಇದೇ ಪ್ರೇಮವೆಂಬ ಮಂತ್ರವಿದ್ಯೆಯೇ? ಈ ಮಂತ್ರವಿದ್ಯೆ ಎಂದಿಗೂ ನಿರಂತರ, ನಿತ್ಯ! 3. ಮಧುರಾತೀ ಮಧುರ ಸನ್ನಿವೇಶವೊಂದ ಭಾ ವಲೋಕದ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಸೃಜಿಸಲಾಗಿದೆ! ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಕಥೆಯ ಅಂತ್ಯ ನನ್ನಲ್ಲಿದೆ ಎನ್ನಲು ಕೊರಳಿಂದು ಕಟ್ಟುತ್ತಿದೆ! ಮಂತ್ರಗುರಿ ಆತನೇ ಎಂದು ಬಯಕೆಯ ಬಳಗವಿಂದು ಧೃಡೀಕರಿಸಿದಾಗ, ಮಿನುಗಿ ದಹಿಸುತ್ತಿರುವ ತಾರಾಗಣವೇ ನನ್ನ ಹೃದಯವೆಂಬುದು ಭಾಸವಾಯಿತು! 4. ಜಗತ್ತು ಸ್ಥಬ್ದವಾದಾಗ ಜೀವ ಪಡೆವ ಈ ಮನದಾಳಕ್ಕೆ ನಿಶೆಯ ನಶೆಯು ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡಿಸಿದ ವಿಷಯವೆಂದರೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ರಾತ್ರಿಗಳು ಒಂದೇ ಅಲ್ಲವೆಂದು ! ಈ ಮಧ್ಯೆ ಹೃದಯವ ಕಾಡುವ ಕಂಗಳವನ ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ಒತ್ತೆ ಇಟ್ಟರೆ, ಅದನೆಂದಾರು ಹಿಂಪಡೆಯಬಹುದೆ?

1. ನಾನೇ ಗೀಚಿದ ನೆನಪ ಪುಟಗಳ ಓದಲು ಎದೆಯಾಳದಲ್ಲಿಂದು ಯಾಕಿಷ್ಟು ಸಂಕಟ? ನೋವಿನಲೆಯ ನಲಿವಿಂದು ಕೊರಳ ಬಿಗಿಯುತ್ತಿರೆ,ಅಂತ್ಯ ಕಂಡೂ ಕಾಣದ ಅಸಂಖ್ಯ ಬಳಲಿ ಕೆಗಳು ಬಾ ಎಂದರೆ ಕಳೆದ ಕಥೆಗಳ ಕಂತುಗಳ ತಂತಿಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿ ಮರಳುವ ನೋವುಗಳ ಲೆಕ್ಕ ವಿಡಲಾದೀತೆ?? 2.ನಿನ್ನ ಕೋರಿಕೆಯೇನನ್ನೋ ಕೇಳದೆಯೇ ನನ್ನತನದ ಸಮರ್ಪಣೆ ನಿನಗಾಗಿದೆ! ನಿನ್ನ ಅನುಮತಿ ಎಂಬ ಮೋಹರಿಲ್ಲದೇ ಮನಸಿನ ಪುಟಗಳ ರವಾನಿಸಲಾಗಿದೆ! ಪ್ರೀತಿಸುವುದೆಂಬ ನಿರಂತರ ಸೆಳೆತಕ್ಕೆ ತೋರಿಕೆಯ ಆಣೆಕಟ್ಟ ಕಟ್ಟಲಾದೀತೆ? ಕಟ್ಟಿದರೂ ಮಹಾಪೂರದಲ್ಲಿ ಅದು ಎದುರೀಜಬಲ್ಲದೆ? 3. ನೀರಿನಾಳವರಿಯದೇ ಶೃಂಗಾರ ಶರಧಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಾಗಿದೆ! ದಡ ಸೇರಲಾರೆ, ಪಯಣವಿಂದ ಮುಗಿಸಲಾರೆ! ಹತಾಶೆಯಿಂದ ವಿಲವಿಲವೆಂದು ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿದೆ ಈ ಮನ! ಕೊನೆಗೂ ಆ ವೇದನೆಯ ಅಲೆಗಳ ಈಜಲಾರೆ, ಈಜಿ ಈಸಲಾರೆ! 4. ಕಂಬನಿಗಳಿಂದು ನೆನಪಿನ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಲು ಕಾದ ಹೊರಟರೆ, ಕಾರ್ಮುಗಿಲು ಕನಿಕರದ ಕುಡಿನೋಟವ ಬೀರಬಾರದೇ? ನೆನಪುಗಳ ನುಂಗಿ ದಾಹವಿನ್ನು ಆರಿಲ್ಲ,ತುಸು ನೀನಿರುವ ಊರ ಹಾದಿಯ ತೋರಿ ದಾಹವ ನೀಗಿಸಬಾರದೇ? ಬತ್ತದ ಬಯಕೆಗಳ ಬುತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಭೋರ್ಗರೆವ ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಜ್ವರವ ತುಸು ಗುಣಪಡಿಸಲಾಗದೇ?